Linda reed al weer een tijdje op haar tot café racer omgebouwde Sportster uit 1986 rond en had in die tijd zo’n 150.000 kilometer op de klok gezet na de laatste revisie. Zij rijdt erg veel omdat zij in Brussel werkt en zomer en winter met haar motor op maandag vanuit Utrecht naar Brussel rijdt en op donderdag dezelfde rit terug. Tijdens het weekend gaat zij als voorzitter van de Road Rocket Café-racer Club dan nog alle treffens in binnen- en buitenland af. Een echte kilometervreter dus.
Omdat Linda er niet van houd om stil te staan met pech en er de laatste tijd regelmatig problemen met de koppeling en de versnellingsbak waren, gaan we de boel maar eens moderniseren. Een andere Sportster is voor Linda geen optie omdat bij deze motor een stukje familie historie behoort en zij een emotionele binding heeft met de motor.

Eerste moderne Sportster
De motor van Linda is van bouwjaar 1986. Bij de Sportster modellen was men eind 1984 overgegaan naar een ander frame en motorblok. De oude gelijkstroomdynamo die daarvoor toegepast werd kwam te vervallen en werd vervangen door een veel betrouwbaardere wisselstroom dynamo in de primaire kast. Waarschijnlijk om het blok zo smal mogelijk te houden werd de dynamo bij deze eerste modellen in het koppelingshuis geplaatst waardoor de koppeling een stuk zwaarder in gewicht werd. Waarschijnlijk uit kostenbesparende overwegingen werd bovendien deze zware koppeling, met daarin de magneten voor de dynamo, met een simpele circlips op zijn plek op de versnellingsbak as gehouden. Niet echt een doordacht systeem met als gevolg dat met deze jaren blokken veel problemen zijn omdat de koppeling speling krijgt op de uitgaande as van de versnellingsbak. Als de koppeling slingert gaat de dynamo gek doen en loopt de boel in de prak.
Deze klachten drongen ook bij de HD fabrieken door en na 1990 werd de versnellingsbak gemoderniseerd en verhuisde de dynamo naar voren op de uitgaande as van de krukas, zoals als bij de big twin modellen. De versnellingsbak kreeg ook vijf versnellingen en een beter schakelmechanisme. Ook werd de koppeling weer gewoon met een degelijke moer op de versnellingsbak as gemonteerd in plaats van de gammele circlips.

Een blok zoeken
Er begon de zoektocht op internet naar een moderner en goed motorblok. We hadden een blok nodig van na 1991 en voor 2004, omdat in 2004 de Sportsterblokken in rubber werden opgehangen. Deze ‘rubber-mount’ blokken passen niet in de frames van voor 2004. Met internet is het altijd erg oppassen, want voor je het weet heb je een kat in de zak gekocht. Er was zelfs een verkoper die in een mail meedeelde een prachtblok dat in nieuw staat verkeerde voor erg weinig geld te koop te hebben. Hij vertrok echter de volgende morgen vroeg naar het buitenland en het geld moest dus gelijk per omgaande even overgemaakt worden. Hij kon dan de volgende dag vroeg, voor zijn vertrek, het motorblok nog even opsturen. Toen we per mail wat meer vragen stelden, leek het er op dat hij nog nooit een Harley blok in het echt had gezien. Ook zijn telefoonnummer wilde hij niet geven. Op deze reactie zijn we dus maar niet ingegaan!
Na wat zoeken vonden we een mooi blok uit 2000 voor een nette prijs. Er was niet met de nummers ‘gerommeld’ en de verkoper kon de herkomst keurig aantonen. Kopen dus maar. 

We gaan aan de gang
Na het blok opgehaald te hebben konden we aan de gang gaan. Eerst werd het oude blok van Linda uit het frame gehaald. Omdat de eerste modellen Sportster een kleinere primaire kast hadden wisten we al dat we ruzie met de zijstandaard zouden krijgen. Doordat bij het nieuwere blok de dynamo naar de krukas was verhuisd, was het primaire deksel ter plekke groter en dikker geworden. Toen het blok er uit was dus maar gelijk de oude bevestiging van de jiffystand van het frame af geslepen. Na deze modificatie past het nieuwe motorblok feilloos in het oude frame, alleen hebben we geen jiffy meer. We moeten natuurlijk de motor in de toekomst wel kunnen parkeren en dus een standaard hebben. Bladerend in het Zodiac boek kwamen we een universele jiffystand tegen die zo op het frame gelast kan worden. Je kunt zelfs uit drie verschillen maten kiezen voor de diverse dikten framepijpen. Een Sportster heeft aan de onderzijde framepijpen van 1-1/4 inch diameter, dus werd er voor een jiffy voor deze diameter gekozen. Omdat de plaats van de jiffy-stand nogal kritisch is, hangen we eerst het blok in het frame en rijden dan de motor van de brug op de grond. We houden de motor schuin zoals hij normaal op de jiffy staat en hechten de nieuwe jiffy-stand met twee lassen op de framepijp. Nu we de plaats bepaald hebben, kan de motor terug op de brug, het blok er uit en de bevestiging van de jiffy-stand afgelast worden.

Het motorblok
Omdat het gewoon goed moet worden, werd het blok nog even van binnen bekeken. Je moet tenslotte nooit een verkoper om zijn mooie blauw ogen geloven. De binnenkant was nog in prima staat, we kwamen nog wat leuke Screaming Eagle onderdelen tegen en konden eigenlijk niets slechts ontdekken. Een uitzondering waren de cilinderkoppen. Het blijkt een motorblok te zijn dat van origine 883 cc was en opgeboord is naar 1200 cc. Nu is dit een erg zinvolle ingreep, maar in dit blok had men de kleine klepjes van een 883 laten zitten. Dit is valse zuinigheid waardoor het blok onvoldoende brandstof krijgt, een stuk minder snel is en erg heet loopt. Het probleem is eenvoudig op te lossen met een paar grotere conversion kleppen. Alle pakkingen gebruikten we van de firma James Gaskets, beter zijn er niet. Omdat Linda een allergie heeft voor chroom, werden even alle verchroomde en gepolijste onderdelen van het blok zwart ceramisch gecoated.

Op het oude motorblok zat nog een originele Kehin carburateur met vlinderklep die flink versleten was. Bij het nieuwe blok zat geen carburateur. Omdat we toch aan het moderniseren zijn, zetten we gelijk maar een mooie CV carburateur op het blok. Deze presteren goed en springen zuinig met het benzinegebruik om. Voor het luchtfilter gebruiken we een Big Sucker kit van Arlan Ness. Deze zijn super goed, compleet en zeer prettig geprijsd, echt waar voor je geld. Voor de gaskabels gebruiken we Barnett kabels, we hebben daar de beste ervaringen mee en het zijn de enige kabels die lang mee gaan en niet breken na een tijdje.

Verder is de inbouw eenvoudig. Alles past gewoon, alleen de bovenste motorbloksteun tussen de cilinderkoppen en de bovenste framepijp moet een millimetertje uitgevijld worden om hem mooi te laten passen. No big deal! Ook de olieleidingen komen iets anders te lopen, maar dat wijst zichzelf. Als het motorblok er in hangt is gelijk te zien dat de Sportster er optisch ontzettend van opknapt. Het lijkt wel een nieuwe!
Na de uitlaten gemonteerd te hebben, kan de carburateur afgesteld worden en een proefrit worden gemaakt. Het valt direct op dat de nieuwe modellen technisch wat verder door ontwikkeld zijn dan de eerste modellen. Het trilt allemaal minder en loopt wat mooier rond. Ook de moderne versnellingsbak schakelt en stuk lichter en soepeler.

Linda is nog niet helemaal gelukkig; op een café racer hoort natuurlijk zo’n typisch “kontje” met daarin het zadel. Linda had via internet een “specialist” ontdekt die dat perfect zou kunnen maken. Helaas paste het niet goed en begon het ook zeer snel overal te scheuren. De fabrikant was plotseling zeer moeilijk bereikbaar, zei dat het niet aan hem lag, het zitje misschien wel verkeert gemonteerd was, de motor misschien trilde, enzovoort. Gelukkig kreeg Linda contact met Theo van de firma Metapol uit Lisse. Als iemand onnoemelijk veel ervaring met polyester op Harley’s heeft is het Theo wel. Theo heeft toegezegd een nieuw “kontje” voor Linda te maken van een goede kwaliteit, dus ook dit komt helemaal in orde!
Als je onderweg een als café racer uitgedoste Sportster tegenkomt waar de bestuurster met een vette grijns rondrijdt, maak je een grote kans dat het Linda is.