De start! (Deel 1)

Op zaterdagmiddag naar Motorsale in het Autotron getogen voor de gezelligheid en de nieuwtjes. Wel nu, supergezellig was het! Een drukte van belang, veel oude bekenden, een drankje en hapje, leuke babbels, echt een perfecte sfeer. Dit is niet voor niets de beste beurs voor de customrijder. Wat mij echter wel opviel was dat er tegenwoordig zo weinig nieuws onder de zon is in Holland. Op de buitenlandse beurzen zijn altijd wel aparte dingen te zien. Iemand heeft een extra cilinder op zijn HD gebouwd, men heeft zelf van het originele HD-blok een kopklepper met bovenliggende nokkenassen gemaakt, er worden (voor HD) totaal nieuwe frameconstructies bedacht, men ontwikkeld in een schuurtje een geheel eigen motorblok met een onwerkelijke cilinderinhoud voor in de HD, kortom je ziet altijd wel iets nieuws dat er voorheen totaal niet was. Hoewel Holland in het verleden altijd toonaangevend was in het customizen van Harleys, heb ik nu de indruk dat we al enige tijd verdrongen zijn door de Duitsers en de Italianen. Begrijp mij niet verkeerd, er stonden prachtige fietsen op Motorsale, maar de unieke experimenten en nieuwtjes ontbraken in mijn ogen.

De nieuwe trend
Ik heb het idee dat een “mooie motor” in de ogen van veel HD-rijders tegenwoordig voor minimaal van een onbetaalbaar bedrag aan verchroomde “Ari Ness” spullen moet zijn voorzien en een eindprijs van rond de ton moet hebben. Daarnaast lijkt het dat aan de techniek en rijgedrag veel minder aandacht wordt geschonken. Neem nu bijvoorbeeld de brede banden. Veel rubber op het wegdek is belangrijk om het vermogen op de weg te brengen. Met ruim 100 PK (of meer) in je blok kun je best een 170 of een 180 brede band gebruiken. De nieuwe Avon van 250 breed is echter zwaar “over-done”. Niemand heeft het vermogen in zijn bike om zoveel rubber te benutten. Je bereikt zelfs iets averechts, de extreem brede band zorgt voor een zeer beroerd rijgedrag en je verlies heel veel vermogen door de hoge frictie van de band op het wegdek. Vaak monteert men dan nog een smallere belt (die minder sterk is) om ruimte voor de brede band te verkrijgen. Dit is echt de omgekeerde wereld; Een brede band heb je nodig om veel vermogen op de weg te brengen en dat combineert men dan met een smalle belt die haast geen vermogen aankan en bij gas geven met een echt snel blok na korte tijd de geest geeft.

Lekker eigenwijs
Tijdens het borrelen en kletsen met oude bekenden bleek dat eigenlijk iedereen die al een beetje langer in het wereldje meehobbelt min of meer dit idee had. Spontaan groeide het plan om iets geheel anders te gaan doen. Geen zweedse chopper, geen streetfighter, geen Softail met veel Ari Ness spullen maar gewoon een oer-Hollandse dresser die comfortabel rijd waar je gewoon je pakje brood, je biertje en je bagage fatsoenlijk op kunt vervoeren als je een weekend weg gaat. Het uiterlijk is natuurlijk belangrijk maar dit mag niet ten koste gaan van de weligging en rijcomfort. De prijs moet binnen de perken blijven, en hij moet door iedere doe-het-zelver eenvoudig na te bouwen zijn. Een laatste belangrijk punt is dat we de motor zo licht mogelijk willen bouwen. Een redelijk standaard blok in een lichte motorfiets rijdt altijd beter en is veel sneller dan een (te) zwaar rijwieldeel met een heftig opgepept blok. Een plezierige bijkomstigheid is natuurlijk dat bij een licht uitgevoerde motorfiets de slijtage van delen zoals versnellingsbak, koppeling, aandrijving en dergelijke, veel minder is dan bij een motor die constructief een “zwaargewicht” is. Henk Wilting hoort alle verhitte discussies bij ons in de zaak aan en raakt gelijk verschrikkelijk enthousiast. Ondanks zijn drukke werkzaamheden zegt hij toe om `s zaterdags te komen helpen en samen met ons een motor op te bouwen die helemaal “anders” is.

We beginnen maar
De belangrijkste eis is comfort en rijgedrag. De motor moet een soort “toer-buffel worden. Omdat de makers in Milwaukee niet dom zijn, besluiten we hun voorbeeld gewoon te volgen en het blok en de bak op de zelfde comfortabele wijze als HD in rubber te hangen. We passen hierbij het oude, vertrouwde systeem van de FXR en de zware tour-modellen toe, omdat dit systeem veel sterker is dan van de latere methode die bij de Dyna-modellen wordt gebruikt. Natuurlijk moet een dresser voorzien zijn van koffers om de bagage in te doen en treeplanken horen er ook op. Omdat hetgeen wij voor ogen hebben nog niet op de markt is moeten we in een vreemde volgorde gaan werken om alles binnen een redelijke tijd klaar te hebben. Theo (van Metapol, je weet wel) moeten we aan het werk zien te krijgen om een paar fatsoenlijke koffers te gaan maken. Om de maat van deze koffers te kunnen bepalen moeten we weer zo ongeveer een complete motor hebben. Het zou tenslotte lullig zijn als je aan het eind van de rit een motor hebt met prachtige koffers, maar geen ruimte voor duovoetrusten en een uitlaatpijp. We besluiten eerst de basis van de motor in elkaar te schroeven zodat Theo een idee heeft hoeveel ruimte hij heeft voor de koffers. De afwerking komt dan later wel. Als het rijwieldeel grofweg in elkaar zit kunnen we het spulletje bij Metapol op de stoep zetten waarna Theo rustig kan gaan puzzelen. Wij gaan ons dan, in de tijd dat Theo met polyester aan het stoeien is, rustig kijken hoe het verder gaat. We hebben totaal geen uitgewerkt plan en gaan gewoon lekker experimenteren. Wel willen we proberen om zo veel mogelijk buiten de gebaande paden te blijven.

We schroeven wat in elkaar
We beginnen met een Pro Street rubbermount frame uit het rek te pakken. Omdat een tourfiets natuurlijk een flinke benzinetank moet hebben, kiezen we voor een model met Fat Bob tankmounts. We monteren een achterbrug waar een breed wiel in past en een dresser achterspatbord dat geschikt is voor een brede band. We hebben hiermee een goede basis als uitgangspunt voor de koffers die er later op moeten komen. Voor het achterwiel valt de keus op een standaard 16 inch model met een 4 inch brede velg. Hierop monteren we een een 180 x 70 band op van het type Avon Venom. Nu hebben we voldoende rubber op de weg om rare slippartijen te voorkomen, maar niet het minder goede weggedrag dat de “super brede” banden met zich meebrengen. De foto toont de basis van dit project. Het is nog niet veel, maar er is een begin!

Dubbel op
Tijdens het brainstormen blijkt al snel dat deze klus gecompliceerder is dan we in eerste instantie dachten en dat met name het wachten op nieuw te fabriceren onderdelen veel tijd vergt. Ter plekke besluiten we om een tweede, ongeveer identieke motor, op te bouwen. Als de motor dan ergens anders staat voor nieuwe te ontwikkelen producten, of we moeten wachten op onderdelen, kunnen we met de andere motor verder puzzelen. Een soort estafette-wedloop dus. Vlug dus nog even op de valreep een extra frame met achterbrug bij de powder-coater neergezet

En verder
Een aantal punten weten we nu al; Zodiac heeft net een nieuwe zes-versnellingsbak en die gaan we gebruiken voor deze fiets. Bij deze motor horen natuurlijk een paar “vette” balhoofdplaten, daar moeten we dus voor achter het tekenbord. Ook met de koplamp willen we iets geks doen, bijvoorbeeld een soort fairing o.i.d.. Tevens zijn er vage ideeën om iets geks met de risers en het stuur te doen. Hoe dit af gaat lopen zal de tijd uitwijzen. In het volgende artikel beginnen we maar vast met de versnellingsbak.